Durras, pebbly beach, kiama, budderoo (regenwoud), Bleu Mountains, Sydney, Nelson bay en Tuncurry

We zijn inmiddels weer een stuk verder. Narooma hebben we ingeruild voor zuid Durras. Zo zie je maar dat de planning ineens omgegooid kan worden. We rijden door Mimosa rocks national park richting Durras. Een prachtig stuk en weer eens wat anders dan the princess highway. We nemen een tussenstop in Durras een prachtig dorp met mooie campings pal aan het strand. Wij kiezen voor een duik in het zwembad en genieten even van deze heerlijk rustige camping. Rond etenstijd huppelen er al gauw wat kangaroo’s rond en dat maakt het allemaal nog gezelliger. De volgende dag rijden we richting Kiama, hier zijn wat meer toeristen en drukker. Wel is er op de camping een nog groter waterpark dan de camping in Pambula beach. Wat eengeluk dat we vroeg op de camping arriveren. We doen express rustig aan vandaag want morgen staat er weer veel op het programma. Ook de dagen erna zullen druk worden dus we genieten lekker van het ongedwongen spelen in het waterpark en de vette gamesroom.  De camping zit pal aan het strand en ook hier horen we in de nacht het rollen van de enorme golven van de zee. Heerlijk rustgevend.

De volgende dag trappen we vroeg door. We gaan eerst bij de grote blowhole van Kiama kijken. Hier word veel zeewater door een gat geblazen. Prachtig natuurverschijnsel. De kinderen vinden het prachtig om te zien hoe de zee water spuugt. Soms moet je even wachten tot er wat komt en de ene keer blaast hij hoger dan de andere keer. Whoehoe, dat blijft spannend. We zijn er lekker vroeg dus weinig andere mensen en we kunnen vanaf de wal het strand van de camping zien, cool… In Kiama is er ooknog een kleine Blowhole maar die slaan we over aangezien we nog andere dingen op het programma hebben en we ook nog naar de bleu Mountains willen rijden. We gaan door naar een stukje regenwoud in de buurt van Kiama. Hier kun je mooie wandelingen maken en er is ook een Treetop wandeling mogelijk. Hier wandel je hoog tussen de enorme bomen op een ijzeren brug. We kiezen ervoor om daar eerst heen te gaan en kijken hoeveel tijd er nog is voor eventueel een wandeling door het regenwoud. De autorit er naar toe is een beetje verder dan we dachten en het brengt ons op enorm stijle en smalle weggetjes naar de top. We moeten geregeld zeer scherpe bochten maken en ook tegen een beste helling op rijden om omhoog te komen. Op deze weg mogen ook geen vrachtwagens komen die langer zijn dan 8meter. Treffen wij het even met onze 7.5 meter ;-).. De weg er naar toe is spectaculair en we zien zo een stukje Australië die we nog niet gezien hebben. Onderweg is er ook een uitkijkpunt. Hier stoppen we even en werkelijk het uitzicht is adembenemend. Ook de wolkpartijen hier zijn te prachtig! We genieten er enorm van. Eenmaal boven gaan de we de wandeling door de bomen maken. Het is best beetje spannend, we zitten echt enorm hoog en die brug wiebelt ook nog eens. Af en toe kraakt het mee met de vo9etstappen die je maakt. Ik heb geen hoogtevrees maar ik zweet nu wel peentjes, niet alleen omdat het best wel griezelig is maar je moet je ogen ook op de kinderen houden en tja die rennen er wat op los op die brug. We zijn ook nog eend de enige die daar lopen terwijl het gebouwd is voor een heel aantal mensen. Dan ga je je toch afvragen hihi. De wandeling is mooi maar stiekem ben ik blij dat het erop zit. Het was niet zo spectaculair als we hadden verwacht maar de weg er naar toe des te meer. We zijn dan ook zeer verheugt op de terug weg die we over dezelfde weg weer gaan afleggen. Cris weet ons weer netjes door het regenwoud te rijden, topper.. en we genieten van de mooie omgeving. Het duurde allemaal best wel even dit avontuur dus we besluiten het gas erop te trappen en door te rijden naar de Bleu Mountains. We hebben er zin in…

Omdat het weekend is hebben we de camping in de bleu Mountains gereserveerd, we blijven in het dorpje Blackheath, een dorpje net naast katoomba waar het erg druk is met toeristen is. We hoeven dus niet te vroeg op de camping te zijn om een plekje te bemachtigen. In het weekend gaan veel Australiërs erop uit en zijn campings in populaire plaatsen snel vol, helemaal wanneer er mooi weer voorspeld word. We besluiten om eerst even langs het infocentrum in katoomba te gaan en zien daar ook meteen de three sisters. Erg mooi maar ook erg druk. We hebben alle info en rijden door naar onze camping. Het valt op dat hier enorm druk is met verkeer en de snelweg is helemaal volgeladen met auto’s. Niet de beste eerste indruk van de Mountains. We parkeren de camper en gaan lekker op tijd op bed. Morgen weer een drukke dag voor de boeg.

We starten vandaag weer in Katoomba. We vragen wat informatie bij het informatiecentrum omdat er veel wandelroutes zijn maar we hebben geen idee welke geschikt is voor ons gezelschap. Het komt erop neer dat bij veel wandelroutes onze camper niet geparkeerd kan worden en dat eigenlijk ook de routes te lang en lastig zijn voor onze kinderen. We gaan naar een aantal uitkijkpunten maar lopen eerst de three  sister route. Een leuke route langs leuke ijzeren beelden die de kinderen kunnen volgen. Onderweg veelmooie uitzichten. Hierna rijden we door naar de wenworth falls. Ook hier weer veel andere bezoekers en we kunnen nog maar net de camper kwijt. We lopen een klein stukje en zien de prachtige watervallen. De kinderen vinden al dat lopen maar niks en willen veel liever spelen. Het is ook erg druk met andere mensen en als we alle wandelroutes bekijken dan zien we daar ook veelmensen over de paden lopen. We gaan nog even van de uitkijk genieten, Stijn vind nog even een coole stok waar hij muziek mee kan maken tegen het hek aan en we gaan verder. We zoeken naar een fijne speeltuin en deze vinden we bij het wentworth falls rivier. Heerlijk rustig met locals die ook samen lunchen. Het ziet er erg gezellig uit en de kinderen stuiven naar buiten om te gaan spelen. Ik maak lekker broodjes en we lunchen heerlijk, dit is vakantie!! In de middag rijden we nog wat door de Mountains en vinden wat zijweggetjes waar we heerlijk genieten van het uitzicht. De kinderen doen even een powernap. We komen bij een klein dorpje Litghow, een heerlijk kronkelend weggetje dwars door de Mountains. Hier kom je geen toeristen bussen tegen, we genieten maar de bleu Mountains zijn vooral leuk als je lekkere lange wandeling kunt maken en dan met name buiten het weekend.

De volgende dag rijden we naar de camping vlakbij Sydney in Lan cove national park. Hier is een zwembad maar niet verwarmd. Dat maakt de kids niets uit en ze springen er meteen in. Brr Koud! Het is ook nog eens een bewolkte dag met hier en daar een spatje regen. Brr ik moet er niet aan denken terwijl het ondertussen in Nederland -8 graden is en iedereen op de schaatsen staat. Ondertussen is het ook mijn verjaardag en er word gezongen. De vlaggetjes blijven in de kast. Wemaken de plannen voor morgen wat we willen zien in Sydney. De weersvoorpellingen zijn niet heel erg goed , veelbewolking en wat regen maar we gaan ervoor.

We gaan vroeg op pad. We lopen naar het treinstation., wat normaal 10 minuutjes duurt kost ons 20 haha. Er is van alles onderweg te zien en te belopen. We besluiten eerst naar het bekende Bondi beach te gaan. Hier kun je een mooie kustwandeling maken. We moeten nog een keer overstappen naar het Bondi junction om daarna verder te gaan met de bus. Het valt op dat de mensen in de stad een stukminder vrolijk zijn dan daar buiten. Met name de buschauffeur lijkt de toeristen zat te zijn. Hij snauwt de vrouw voor mij even flink af omdat ze vraagt waar ze er precies uit moet bij Bondi beach. Ze krijgt weinig antwoord en ik kan het niet alten om te doen alsof ik niks gehoord heb en hem precies hetzelfde weer te vragen. Ik krijg alleen wat gegrom naar me en hij weigert te praten. Dit heb ik in de hele reis nog niet mee gemaakt,meestal krijg je hele verhalen en lieve antwoorden van locals. Nee in de stad lijkt het alsof je het allemaal  zelf maar uit moet zoeken, ach ja wekomen er wel en we zijn onderweg. Wat een immens grote stad. Bij bondi beach nemen we direct een ijsje en gaan het strand op. Het is niet echt zonnig en er staat best veel wind. De surfers maken hier gebruik van maar echt zwem weer is het niet. We gaan natuurlijk wel even met de voetjes in het water. We lopen nog even over het beroemde zand en spoelen onze voeten af. We lopen langs de muur met graffiti  richting de coastwalk start. We zien in de verte al wel veel mensen langs de rotsen lopen, dit beloofd wat. Als eerst komen we langs een groot zwembad dat direct aan zee ligt. Gek om een zwembad te zien aan een enorme zee, veel Australiërs lijken hier gebruik van de te maken. We komen lopen langs de kust en het blijft prachtig om te zien. Ondanks dat je in een enorme stad bent loop je langs een weelde aan natuur. We proberen nog te kijken of we Nemo kunnen spotten maar helaas de zee lijkt te ruig. Dan proberen we het straks in de stad nog wel even. We moeten langs veel trappetjes en je kunt tot vlak langs te klif op de stenen klimmen. Wij houden ons tot aan het loop pad aangezien Stijn erg nieuwsgierig is en wij bang zijn dat hij net wat te ver over de rand springt. Welopen langs een prachtig strand dat de naam Tamarama beach heeft. Hier zijn een aantal surfers aan het proberen om de golven te pakken. 1 surfer is zijn board kwijt en deze lijkt naar de zijkant te spoelen waar het niet echt veilig lijkt om je te begeven. Best spannend om hier naar te kijken, Stijn is erbij gaan zitten en kijkt vol verwondering hoe deze stoere kerels de woeste zee trotseren. Het is inmiddels rond 12 uur en we krijgen honger, gelukkig is er ook een strandtentje op Tamarama beach en daar gaan we een broodje halen.  Ondanks dat het niet echt mooi weer is en het ook al een beetje is gaan regenen genieten we van het uitzicht. Prachtig om midden in de stad op zo’n mooie plek te zitten. We besluiten om de route niet af te maken omdat kinderen eigenlijk niet zo’n zin meer hebben en we willen vandaag ook nog naar het centrum van de stad. We kunnen natuurlijk niet naar Sydney gaan en niet de harbour bridge, opera house en the rocks overslaan. Zoals op veelplekken in Australie is er een leuk speeltuin op het strand en daar leven de kinderen zich even op uit. We moeten nog 20 minuten wachten op de volgende bus dus dat kan mooi even. In de bus treffen we een even chagrijnige buschauffeur aan als onze eerste rit. Het zal wel bij het vak horen. We rijden door de prachtige straten van Sydney met veel mooie villa’s en springen aan het einde van onze rit weer in de trein naar het centrum. We stappen uit de trein en het moment dat je het station uit loopt zie je direct de imens grote brug met het opera house. Prachtig! Een enorme cruiseschip staat te wachten op zijn passagiers. Wat een enorm ding is dat zeg, eigenlijk vind ik het het uitzicht enorm verpesten, overal waar je kijkt moet je eerst om dit schip heen kijken maar ach ieder zijn ding. We doen een rondje door the Rocks en lopen onder de brug door naar een mooi uitzichtpunt. De kinderen zijn door alle prikkels in de stad erg druk en vinden er allemaal geen balmeer aan. Ik geef ze geen ongelijk want druk is het zeker, overal zijn mensen.  We zoeken een rustig plekje en gaan even een koekje eten. We lopen langs de wal weer terug de rocks in. Hier gaat Stijn toch nog even op zoek naar Nemo want in de film is dit precies de plek waar Dory en de papa van Nemo aan komen om verder te zoeken naar Nemo. Dit is natuurlijk verschrikkelijk interessant ze hebben er weer zin in. Inmiddels is het ook bijna etenstijd en omdat het mijn verjaardag is geweest besluiten we een lekker biertje te pakken bij een Duits tentje in The Rocks. En of dit Duits is, grote wienerschnitzel en wursten komen voorbij. Ook heerlijke pullen bier zijn er in overvloed. Wij nemen een beschaafd bakje chips (patat) en een lekkerbekje. Ons uitzicht is de brug, prachtig.. Na 2x overstappen in de trein komen we aan op het station vlakbij de camping. Het is inmiddels wat harder gaan regenen en we lopen door om op tijd weer op de camping te komen. Eenmaal in de camper komt het echt met bakken uit de lucht, voor morgen voorspellen ze eigenlijk ook veel regen en we besluiten niet meer de stad in te gaan om met de ferry naar Manly beach te gaan. We gaan door en verlaten de volgende ochtend de drukke stad. Het duurt even voordat we de stad uit zijn maar uiteindelijk komen we aan de kust aan bij Nelson bay, een mooie baai met verschillende prachtige stranden. Hier moeten veel dolfijnen leven en deze zoudengoed te spotten zijn. Ook hier is het weer even onvoorspelbaar en het begint te regenen. Als het droog is gaan we op het strand kijken. Weer zo’n verschrikkelijk mooi strand waar de kinderen zich meteen in storten. Ze “zwemmen” even heerlijke n we spoelen ons daarna goed af onder een douche dat aan het strand staat. Het begint inmiddels weer te druppelen en we gaan even het dorpje in.  Uiteindelijk komt het weer met bakken uit de lucht en we zijn genoodzaakt omin onze camper een filmpje te gaan kijken,lang leve de dvd speler J. Al dat regen begint wel een beetje saai te worden (lekker verwent hihi) en de kinderen kunnen niet echt hun ei kwijt. We besluiten om de volgende ochtend een poging te wagen bij Nelson bay, wellicht spotten we nog een paar dolfijnen. Eerst even lekker slapen en hopen op drogere weerbericht.

De volgende ochtend rijden we vroeg het parkeerterrein van Nelson Bay op en we zien 2 prachtige dolfijnen in het water zwemmen. Dat blijkt uiteindelijk ook de enige 2 te zijn die we gaan zien die dag. We lopen het mooie strand op en natuurlijk willen de kinderen het water in. Hup de zwembroek aan en gaan. Het is heerlijk vroeg en het zonnetje schijnt. Cris haalt een lekkere verse bakkoffie bij het strandtentje. Daar verteld een dame dat we eigenlijk geluk hebben gehad om deze 2 dolfijnen te zien, Normaal zijn ze of heel vroeg in de ochtend of in de middag pas echt actief. Dan treffen we toch maar even. We genieten van het uitzicht, spelende kinderen en ons heerlijk bakje koffie voordat we door gaan naar Tuncurry-Forster. Hier doen we een dikke 2 uur over en eenmaal aangekomen in het dorpje worden we door een hele groep pelikanen verwelkomt. Woow hier zijn er veel zeg. Ze staan met zijn allen schooiend om een visser heen die zijn vis aan het fileren is. Op de camping aangekomen word het zwembad al snel gezien en de kids staan te springen. Het blijkt een mooie regio te zijn en een hele fijne camping. We besluiten hier een paar dagen rustig aan te doen en de regio een beetje te ontdekken. Maar eerst moet er gezwommen en van de vette glijbaan afgegleden worden. Ze hebben hier zelfs een klein cafeetje waar je verse koffie, ontbijt,lunch en diner kan eten en afhalen. Dat hadden we nog niet eerder gehad en wij zijn daar erg blij mee. Ondanks de mooie en zeer nette campkitchen hoeven we hier dus niet elke dag te koken,whoehoe!! In demiddag lopen naar de achterkant van de camping waar het meer ligt. Hier staat ooknet een visser zijn vis klaar te maken voor het eten. En wederom staan er wel 10 pelikanen bij te schooien. En dit gewoon allemaal naast je eigen deur.

De eerste ochtend gaan we naar het strand in Tuncurry. Het zonnetje schijnt maar er staat een goed harde wind. De vlaggen hangen niet uit dus er word niet in de zee gezwommen. Surfers daarin tegen maken hier dankbaar gebruik van. Van de breakwall kunnen we de vele surfers bewonderen. De ene doet het nog beter dan de ander. We zien ook wat oudere surfers en die doen het zeker niet minder dan de jonkies. Prachtig om te zien. Ik spot zelfs nog een dolfijn dat net onder water duikt. We zoeken nog even verder naar meer maar dit was het enige teken van de dolfijn hier helaas. Gelukkig zit er een kleine baai waar het water rustig is. Hier kunnen mensen altijd zwemmen en is beveiligd met een net (kunnen de haaien je niet komen opeten). Rockpool heet het, erg fijn. de kinderen kiezen ervoor om te gaan spelen in de speeltuin aangezien er straks toch weer uitgebreid op de camping gezwommen word. We gaan het dorpje nog even in voor wat boodschapjes en een nieuwe duikbrilvoor Isa. We besluiten een derde nacht op deze camping door te brengen. Heerlijk omgenoeg tijd te hebben dat we deze beslissingen kunnen maken. Het is tenslotte ook vakantie en we willen niet alleen maar op pad zijn. Morgen gaan we het dorpje Forster bekijken. Daar moet een enorme zandduin zijn, we zijn benieuwd. We gaan weer vroeg op pad en hopen op wat dolfijnen,fingers crossed…